Rozdział 15 "Kiedyś cierpiał on, z powodu śmierci ukochanej osoby, teraz niech cierpi ona, bo to przez nią umarła..."

Mary została zbudzona o siódmej rano przez Marthę. Dziewczyna wyglądała na wystraszoną i mocno szarpała za kołdrę, szepcząc:
-Mary, błagam cię, wstawaj!
-Co się stało?- powiedziała dziewczyna, przecierając oczy.
-Przepraszam, że ci przeszkadzam, ale musisz mi pomóc. Nancy porysowała kredkami jakieś ważne papiery i Josh jest na nią wściekły. Boję się, żeby nie zrobił jej krzywdy.
Mary spodziewała się wkrótce jakiejś nowej awantury. Wczoraj na powitanie dostała od mężczyzny, do teraz czuła rękę Sullivana na swoim policzku. Pomimo bolącej nogi szybko zerwała się z łóżka, nałożyła na siebie szarą bluzę od dresu i podążyła korytarzem za rudowłosą przyjaciółką do pokoju Nancy.
Dziewczynka siedziała na środku pokoju, twarz ukryła w dłoniach i zalewała się łzami, zaś Josh stał nad nią i wydzierał się:
-To ty porysowałaś te ważne dokumenty?!
-Tatusiu, pseplasam.- zasepleniła.
Sullivan zaczął przeklinać aż w końcu podniósł malutką z podłogi, targając za włosy. Nienawidził wszystkich swoich dzieci, ale jej najbardziej, bo to przez nią umarła Claire- jego żona i jedyna osoba na świecie, którą naprawdę kochał. Przeraźliwe krzyki jego pożal się Boże, córki napawały go radością. Kiedyś cierpiał on, z powodu śmierci ukochanej osoby, teraz niech cierpi ona, bo to przez nią umarła.
Josh wziął dziecko za szyję i przycisnął do ściany. Nancy nie miała nawet siły płakać, bo zaczęła się dusić. Mary nie mogła na to patrzeć; wparowała do pokoju i krzyknęła:
-Zostaw ją, słyszysz?!
Sullivan nie rozluźnił ręki, spojrzał tylko na blondynkę i roześmiał się:
-A od kiedy to jesteśmy na ty?
-Nie słyszałeś, co powiedziałam?! Masz ją natychmiast puścić!
Josh puścił Nancy, która prawie nieprzytomna, osunęła się na ziemię. Podszedł natomiast do Mary, chwycił ją za nadgarstek.
-Przegięłaś, słodziutka.- rzekł, a w jego głosie można było dosłyszeć drwinę.
-Myślisz, że się ciebie boję?! Jeśli tak, to jesteś w dużym błędzie. Prawie udusiłeś dziecko, z powodu jakiegoś głupiego papierka! Lecz się człowieku, póki jeszcze nie jest za późno!
Sullivan oniemiał. Ta gówniara przestała się go bać! W dodatku pyskowała do niego prosto w oczy. Josh był wściekły do granic możliwości. Uderzył Mary w twarz tak mocno, że zachwiała się i upadła; potem zaczął kopać ją w brzuch z całej siły, a na koniec podniósł z podłogi i cisnął o ścianę. Dziewczyna pała z powrotem na parkiet bez przytomności. Mężczyzna już podchodził do niej, aby zadać kolejny cios, kiedy usłyszał głos Marthy, która obserwowała całą sytuację, stojąc w drzwiach od pokoju, lecz niestety nie mogła się ruszyć, bo z przerażenia nogi wrosły jej w ziemię.
-Josh, zostaw ją, błagam. Zabijesz ją.- powiedziała słabym głosem.
-Uwierz mi, że gdybyś nie była siostrą mojej Claire, to skończyłabyś tak jak ona.
Martha chciała podbiec do nieprzytomnej Mary. Jednak Sullivan zastąpił jej drogę, mówiąc:
-Zejdź do kuchni i przygotuj śniadanie.
-Trzeba ją opatrzyć.- odparła.
-Powiedziałem, żebyś poszła zrobić coś do jedzenia.
Ruda nie miała siły dyskutować, więc posłusznie podążyła na dół i zaczęła robić jajecznicę. Tymczasem Josh Sullivan podniósł Mary z podłogi, przerzucił sobie przez prawe ramię i zszedł na dół. Martha dosłyszała tylko trzask drzwi wyjściowych. Przez okno, wychodzące na ulicę zobaczyła, jak mężczyzna pakuje jej przyjaciółkę do bagażnika, po czym odpala samochód i odjeżdża. Zdesperowana dziewczyna rzuciła się w stronę korytarza, dopadła telefonu i drżącymi rękami wystukała numer na policję.
__________________________________________________

Heeeloooł Hogwart!!! Ja tam za Tobą nie tęskniłam, ale jak trzeba to trzeba, więc muszę jutro do Ciebie zapierdzielać x D Zobaczyłam moją porąbaną klasę, oczywiście nikt nie umie mordy otworzyć, żeby odpowiedzieć na "cześć", tylko starzy dobrzy przyjaciele dotrzymali towarzystwa. Było śmiechu, z Wami mogę czekać cały dzień na autobus, chociaż trochę zimno ; ) Doszedł do nas jeden gościu, nie przeszedł do trzeciej, więc musi z nami iść do drugiej ; ] Znam go jeszcze z podstawówki i nie mam zbyt dobrych wspomnień, bo chciał mnie zrzucić z krzesła x D Ale może zmądrzał przez ten czas ; ) Jutro chemia na trzeciej lekcji, maaatkooo ja tego nie przeżyję. Pati, zaraź mnie ospą albo jakimś innym chujostwem ; DD Żeby się tylko nauczycielka na nas nie uwzięła ; ]
Rozdział trochę krótki; jest brutalny, więc dedykuję go Bicz, bo Ci przecież obiecałam x D
Słuchajcie, chciałam Wam przekazać bardzo ważną wiadomość. W związku z tym, że rozpoczyna się rok szkolny itp. itd., rozdziały będę dodawać w soboty, postaram się co tydzień lub dwa. Chyba, że wolicie w niedziele albo w piątki, bo w piątek mam 5 lekcji, więc mi pasuje. Napiszcie kiedy chcecie ; )
No to następny rozdział w sobotę. Na razie!
P.S. Jak widzicie pod nagłówkiem, dodałam trzy nowe zakładki "O mnie" , "Informowani" , "Kilka słów o blogu". Jeśli ktoś chce być powiadamiany o nowych notkach, proszę się wpisywać w tej drugiej z wyżej wymienionych ; )

 

Jezu, Harry kocham Cię! Jaram się tą fotką x D