Rozdział 10 "To prawda. Jesteś w ciąży..."

Emily daleko było do zabawy. Czuła się fatalnie. Ledwo dotarła do domu, przywitała się z rodzicami i siostrą, a już "wzywały" ją wymioty. Mama kładła to na karb podróży. Dziewczyna nic nie mówiła, nie chciała martwić wszystkich na dzień dobry swoimi problemami. Miała nadzieję, że szybko jej to przejdzie. Jednak następnego dnia było jeszcze gorzej. Emily postanowiła wybrać się do lekarza, bo miała już serdecznie dosyć ciągłego biegania do toalety. Teraz właśnie była w drodze do szpitala. Postanowiła przejść się pieszo, bo znajdował się on niedaleko jej domu.
Po chwili doszła na miejsce. Kolejka do lekarza nie była długa. Usiadła na krześle i cierpliwie czekała. W końcu w drzwiach do gabinetu pojawił się doktor i poprosił ją do środka.
-Dzień dobry!-przywitała się, siadając na krześle.
-Kogo ja widzę, Emily Gilbert we własnej osobie! Miło cię znów zobaczyć.
Pan Stephenson był zaprzyjaźniony z rodzicami Em, zwłaszcza że jej siostra cierpiała na niewydolność płuc, więc często gościł w ich domu. Wiedział, że dziewczyna wyjechała do ciotki do Londynu na praktykę, dlatego tak ciepło ją powitał.
-Co cię do mnie sprowadza? Czy pojawiły się jakieś powikłania u twojej siostry?
-Nie, tym razem nie chodzi o Bridget, ale o mnie.
-Czy coś ci dolega?
-Nie wiem. Już prawie od tygodnia męczą mnie wymioty. Na początku nie było to tak dokuczliwe, ale teraz zdarza mi się to coraz częściej, nawet kilka razy na dzień. Myślałam, że zjadłam coś szkodliwego, ale teraz wydaje mi się, że to nie jest przyczyna.
-No nic, spróbujemy coś na to zaradzić. Na początek zrobimy USG. Proszę za mną.
Emily posłusznie podążyła za doktorem Stephensonem na koniec korytarza. Kilka minut później rozpoczęło się badanie.
-I co mi jest?- niecierpliwiła się dziewczyna.
-Proszę chwileczkę się nie ruszać i nic nie mówić.- poprosił lekarz, a po chwili.- Chyba już wiem co ci dolega.
-Niech mi pan powie.
-Zaraz, zaraz. Muszę się jeszcze skonsultować. Pielęgniarko, proszę na chwilę poprosić tutaj doktora Morrisa.
Em myślała, że zaraz zwariuje z tej niepewności Pomyślała sobie, że faktycznie musi być z nią bardzo źle, skoro Stephenson posyła po drugiego lekarza. W końcu doktor Morris przyszedł:
-Spójrz John.-rzekł do niego ten pierwszy.- Czy myślisz o tym samym co ja?
Doktor Morris bacznie przyglądał się ekranowi komputera, na którym wykonywane było badanie.
-Tak.- powiedział po chwili.- Nie mam żadnych wątpliwości. Ile masz lat?- zwrócił się do dziewczyny.
-Niedawno skończyłam 18.
-No, będziesz młodą mamą.
Przerażona Emily wybałuszyła oczy.
-Słucham?!- krzyknęła.- Pan sobie żartuje?!
-Uspokój się.- przemówił do niej ciepło doktor Stephenson.- To prawda. Jesteś w ciąży.
________________________________________________

Hej! I jak Wam się podoba? Wiem, znowu krótki. Ale został napisany już dawno, więc nie było sensu czegokolwiek zmieniać ; ) Wspominałam ostatnio, że pojawi się niedługo nowa bohaterka. Jak myślicie, kto nią będzie? Mogę Wam podpowiedzieć, że była o niej mowa kilka razy dzisiaj ; ) Będziecie mogli o niej przeczytać dopiero za trzy rozdziały. Następny we wtorek albo w środę, kiedy chcecie ; D A następny rozdział będzie o Harry'm i o... Dobra, nie zdradzę Wam. Wszystkiego się dowiecie w swoim czasie.
Teraz czas na podziękowania dla Oli i Zulci za komentarze. Dziękuję też Smile za dołączenie do obserwatorów. A szczególnie chciałam podziękować i polecić blogi:
KLIK- blog Vampires. Jest to trochę inna tematyka od mojego, ale naprawdę polecam bo bardzo ciekawy. Dzięki za odwiedziny i komentarz ; )
KLIK- jeden z dwóch blogów wspaniałych dziewczyn : Tomlinsonki, Zayne i Horanki (nie wiem której z Was podziękować za odwiedziny i komentarz, więc dziękuję wszystkim)
KLIK- drugi blog powyżej wymienionych dziewczyn. Również wspaniały, tak jak ten pierwszy ; )
To na tyle dzisiaj. Do zobaczenia !

 

Jezuu, ja chcę taki mieć!!!